Nereye gitsem bebe kumrular beni bırakmıyor. Daha önce de Kahramanlar'daki evimizin hemen önündeki çınar ağacında dip dibe yaşıyorduk. Yumurtalarından, uçtukları ana kadar gözlemleyebiliyorduk. Hem de aramızda 1 metre bile olmadan!
Burada da durum farklı değil. Bu sefer de karşı çaprazımdaki dairenin saksısındalar. Şimdi baktım, iki kardeş kanat antrenmanı yapıyordu annelerinin gözlemi altında. Bir yandan civir civir ötüyorlar. Bugün, yarın uçacaklar.
No comments:
Post a Comment